"Ik kijk er naar uit je te zien bij de meet-up!"
Van het ene op het andere moment liep de agenda van Eric Corton leeg. De impact van de lockdown was stevig. Ook de meet-ups Moeder aan de Lijn, bijeenkomsten waar hij graag de rol van gastheer vervult, konden niet doorgaan. Hij kijkt dus net als wij met heel veel plezier uit naar de groeiende lijst van data waarop we weer naar je toekomen. We stelden hem een paar vragen.
Hoi Eric, lang geleden dat we elkaar zagen. Hoe is het met je?
"Goed! En gezond, ook niet onbelangrijk in deze tijden. Ik miste het contact met mensen enorm. 'k Ben bijvoorbeeld ook betrokken bij Buurtbuik, een initiatief waarbij vrijwilligers elke week een maaltijd bereiden, gemaakt van wat er bij de diverse restaurants overblijft. We maken de meest bijzondere gerechten! Maar ook dat stopte acuut natuurlijk. Zo fijn dat we weer wat ruimte krijgen nu."
En met je vader? Hij heeft Alzheimer en woont in een verpleeghuis. Je mocht niet bij hem op bezoek. Dat moet heftig zijn geweest.
"Ja, dat was het zeker. Hij wordt heel goed wordt verzorgd, en krijgt ook niet meer helemaal mee wie er op bezoek komt, en wanneer. Beeldbellen bijvoorbeeld is geen optie. We hebben regelmatig contact gehad met de medewerkers, en ik heb grote bewondering voor hun liefdevolle aandacht, voor de bewoners maar ook voor ons. Vorige week mocht ik weer naar hem toe, daar was ik heel blij mee."
Je hebt kortgeleden weer in het theater gestaan: met ‘Ma’, de voorstelling naar het boek van Hugo Borst. Hoe was dat?
"Super! Heel raar om in een zaal van 900 man te staan spelen voor 100 aanwezigen. Ik heb in juni 2018 de laatste voorstelling gespeeld, en was vooral benieuwd of de teksten nog in mijn hoofd zaten. Alsof ik een handschoen aantrok! Ik ben De La Mar én het publiek dankbaar voor deze mogelijkheid."
We zijn volop bezig met het opnieuw plannen van de meet-ups. Maar we ontmoeten elkaar daar wel op veilig afstand. Wat verwacht je daarvan?
"Het zal even wennen zijn. De bijeenkomsten zijn warm, intiem en soms confronterend. Je wilt dan even een hand op een schouder leggen, en dat kan dus niet. Maar met oogcontact en aandacht kun je ook laten weten dat je de ander ziet. We krijgen na afloop zoveel prachtige reacties. Ik weet zeker dat dat niet verandert. En ik ga mijn uiterste best doen om dat zo te houden."
Tot slot: wat wil je zeggen tegen de lezers?
"Tot gauw! Ik kijk er naar uit je te zien bij een van de meet-ups Moeder aan de Lijn!"